Bu çalışma, erdemi ahlaki bir değer kavramı olarak ele almaktadır. Yazar, virtus'un anlam ve değerinin yeterli şekilde gösterilmesinin ancak kavramsal analiz yoluyla mümkün olduğunu ve filolojinin pratik felsefenin bir parçası olarak görülmesi gerektiğini savunuyor. Çalışma, başlangıçtan Livy'ye kadar Roma edebiyatını kapsamaktadır. Roma Cumhuriyet Çağı'nda virtus, kolektivizm açısından insanın toplumuna ve devletine katkısı olarak kabul edildi. Erdemli erkekliğin, onun özel ve geçici temsillerinden, yani bireysel erkek vatandaşlardan daha gerçek olduğu düşünülüyordu. Öte yandan, varoluşçu bir değer kavramı olarak virtus, nispeten erken bir aşamada, herhangi bir dünyevi başarıya bakılmaksızın bir insanın içsel veya ontik değerini veya gerçek benliğini ifade ediyordu. Son analiz, erdemli erdemin bireycilikle uyumlu, hatta eşanlamlı olduğunu göstermektedir. Bu kitap aynı zamanda bir erkeğin bakış açısından toplumsal cinsiyet çalışmalarına bir katkı sunuyor.