2000'lerin başından bu yana, sanatsal pratiklerinin önemli bir parçası olarak yürümeyi benimseyen sanatçı sayısında artış olmuştur. Bu kitap, yürümenin benzersiz özelliklerini belirleyerek yürümenin sanatsal bir mecra olarak tanımını geliştirmektedir. Romantik şairler Dadaistler ve Letterist-Sitüasyonist Enternasyonallerin yürüyüşleri gibi tarihsel kaynaklardan yararlanarak, mecranın radikal hafızasına odaklanan, uygulamaya dayalı bir yürüyüş yaklaşımı sunmaktadır. Kitap, yürümenin sanatsal mecrasını geliştirmek için çalışan üç çağdaş kuruluşu ele almakta, Londra, İskoçya, Yürüyen Sanatçılar Ağı, Yürüyüş Enstitüsü ve New York City, Yürüyüş Değişimi'ni ele almakta ve bu farklı organizasyon stratejilerinin yürümenin sanatsal mecrasının gelişimine nasıl katkıda bulunduğunu incelemektedir. Kitap, beş yürüyüş egzersiziyle çerçevelenmekte ve okuyucuyu, sanatsal yürüyüş pratiklerinin pratik bir keşfi olarak yürüme mecrası için bir hafıza sarayı yaratmaya davet etmektedir.