ampampnbspAmerikan Melez Şiiri, farklı biçimsel ve estetik stratejilerin eğlenceli bir karışımı olan melez şiirin, egemen kültürel düzenle mücadele eden güçlü bir geleneğin parçası olan tarihsel ve kültürel olarak çeşitli bir kadın şair grubunun eserlerinde nasıl itici güç olduğunu araştırıyor.ampampnbsp Amy Moorman Robbins, beş şairin (Gertrude Stein, Laura Mullen, Alice Notley, Harryette Mullen ve Claudia Rankine) melezliği, ana akım Amerikan dili edebi türlerini ve görsel kültürünü kesintiye uğratmak ve yirminci ve yirmi birinci yüzyıllarda kitle kültürünün kolektif Amerikan hayal gücü üzerinde nasıl güçlü bir standartlaştırıcı etkiye sahip olduğunu ortaya çıkarmak için örtük bir politik strateji olarak kullanma biçimlerini inceliyor. Uyumsuz gelenekler, tüketici kültürü, avangard kültür, deneysel şiirsel biçimler, dilsel yıkıcılık, düzyazı şiiri arasında karşılaşmaları zorlayarak, bu şairler radikal bir şekilde rekabet eden ideolojileri bir araya getiriyor ve bunların yaşanmış deneyim üzerindeki etkilerini vurguluyor. Robbins, bu şairlerin karma biçimlere sahip olmaları nedeniyle eserlerinin deneysel şiir çevrelerindeki önde gelen üyeler ve eleştirmenler tarafından büyük ölçüde fark edilmediğini ileri sürmektedir.